کمشنوایی، وزوز گوش و بیماری منییر همگی به آپنه انسدادی خواب مرتبط هستند.
اگر برای شما آپنه خواب تشخیص داده شده است، ممکن است بخواهید برای یک مشاوره با یک متخصص شنوایی نیز برنامهریزی کنید.
در حالی که پژوهشگران همچنان در حال بررسی رابطه میان این دو هستند، شواهد حاصل از چندین مطالعه در سالهای اخیر نشان میدهد که کمشنوایی و آپنه خواب ارتباط نزدیکی با هم دارند.
بر اساس یک مطالعه مشاهدهای که در سال ۲۰۲۲ روی حدود ۷۰۰۰ فرد مسن در اروپا انجام شد، افراد مبتلا به آپنه خواب ۲۱٪ بیشتر در معرض کاهش شنوایی قرار دارند.
بر پایه این نتایج، توصیه میکنند که همه افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب، غربالگری شنوایی را انجام دهند.
مطالعهای دیگر که روی نزدیک به ۱۴,۰۰۰ نفر انجام شد، نشان داد کمشنوایی در میان افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری داشتند، خروپف میکردند و از آپنه خواب شدید رنج میبردند، شایعتر است. در این تحقیق، شرکتکنندگان آزمایش آپنه خواب در منزل و تست شنوایی در محل انجام دادند.
علاوه بر این، مطالعهای بسیار کوچکتر نشان داد که در میان افراد مبتلا به آپنه انسدادی شدید، کسانی که پایینترین سطح اکسیژن را داشتند، بهمراتب بیشتر در معرض کمشنوایی قرار داشتند.
آپنه خواب چیست؟
آپنه خواب انواع مختلفی دارد، اما شایعترین نوع آن آپنه خواب انسدادی (OSA) است. این نوع آپنه زمانی رخ میدهد که ماهیچهها و بافتهای اطراف مجرای تنفسی فرد شل شده و تنفس را مسدود میکنند. این امر باعث خر و پف و بیدار شدنهای مکرر فرد از خواب بهطور ناگهانی و نفستنگی میشود. از جمله علائم این بیماری میتوان به خر و پف، نفسزنان یا خفگی در خواب، خواب آلودگی در طول روز، سردردهای صبحگاهی، تحریکپذیری، مشکلات یادگیری یا حافظه، نوسانات خلقی، و گلو خشک هنگام بیدار شدن از خواب اشاره کرد. آپنه خواب باید درمان شود، زیرا علاوه بر اینکه باعث خستگی میشود، به قلب فشار میآورد و خطر بیماریهای قلبی را افزایش میدهد. این بیماری تقریباً بین ۱۰ تا ۲۰ درصد از بزرگسالان را درگیر میکند و در مردان و افراد دارای اضافه وزن شایعتر است.
آپنه خواب چگونه بر کمشنوایی تأثیر میگذارد؟
هنوز به طور قطعی مشخص نشده است که آیا آپنه خواب مستقیماً باعث کمشنوایی میشود یا نه. با این حال، آپنه خواب جریان خون به گوشها را کاهش میدهد، در حالی که گوشها برای عملکرد صحیح به تأمین سالم خون نیاز دارند. همچنین، سالها خر و پف بلند ممکن است باعث آسیب دائمی به سلولهای حساس مویی گوش شود که منجر به کمشنوایی حسی عصبی میشود، که شایعترین نوع کمشنوایی دائمی است.
متخصصان سلامت شنوایی مدتهاست که میدانند مشکلات گردش خون میتواند باعث کمشنوایی شود. تحقیقات نشان میدهد که افرادی که بیماریهای قلبی دارند، بیش از ۵۰ درصد بیشتر در معرض انواع کمشنوایی هستند. طبق گفته انجمن دیابت آمریکا، بیماران مبتلا به دیابت دو برابر بیشتر از کسانی که دیابت ندارند در معرض کمشنوایی قرار دارند. افرادی که سیگار میکشند بیشتر در معرض کمشنوایی هستند، زیرا این عادت سطح اکسیژن در گوش داخلی را کاهش میدهد. فشار خون بالا درماننشده نیز میتواند به کمشنوایی و وزوز گوش (که به آن زنگ زدن گوش نیز گفته میشود) منجر شود.
هر دو میتوانند تأثیر منفی بر روابط داشته باشند
علاوه بر افزایش خطر ابتلا به بسیاری از انواع اختلالات بهداشتی، هم کمشنوایی و هم آپنه خواب میتوانند تأثیر منفی زیادی بر روابط شخصی شما داشته باشند. شریکهای خواب اغلب اولین کسانی هستند که متوجه میشوند فرد دچار آپنه خواب است، و خر و پف و بیقراری او باعث میشود که آنها هم خواب کافی نداشته باشند. اگر کمشنوایی نیز به این مسأله افزوده شود، میتواند موجب frustration فراوان و ارتباطات ضعیف شود.
وزوز گوش و آپنه خواب چه ارتباطی دارند؟
این مسأله شناخته شده است که وزوز گوش یا زنگ زدن در گوش میتواند باعث مشکل در خواب شود و به بیخوابی منجر شود. اما ارتباط آن با آپنه خواب چیست؟ تحقیقات زیادی در زمینه ارتباط آپنه خواب و کمشنوایی به طور کلی صورت نگرفته است، و حتی کمتر در مورد وزوز گوش مطالعه شده است. با این حال، یک مطالعه مورد-شاهد در تایوان در سال ۲۰۱۷ به طور خاص به این مسأله پرداخته و نشان داد که «ریسک وزوز گوش در افراد میانهسال و مسنتر» که از اختلالات خواب، بهویژه آپنه خواب، رنج میبرند، «بهطور قابل توجهی بیشتر بود». هنوز مشخص نیست که آیا یکی موجب دیگری میشود یا عوامل دیگری مانند ژنتیک یا شیوه زندگی، ریسک ابتلا به هر دو اختلال را افزایش میدهند. اما میدانیم که درمان آپنه خواب باعث بهبود کیفیت خواب میشود و به کاهش خستگی و استرس در زندگی فرد کمک میکند که همیشه برای مبتلایان به وزوز گوش مفید است.
سرگیجه و آپنه خواب
تحقیقات اخیر از تایوان نیز ارتباطی میان آپنه خواب و سرگیجه پیدا کرده است، بهویژه در میان زنان. در این تحقیق اشاره شده بود که بسیاری از بیماران مبتلا به سرگیجه و آپنه خواب به طور منظم از درمان توصیه شده برای آپنه انسدادی خواب (OSA)، که استفاده از دستگاه CPAP (فشار مثبت مداوم مجرای هوایی) در هنگام خواب است، استفاده نمیکردند. این ممکن است در تشدید سرگیجه نقش داشته باشد، زیرا کیفیت خواب بر سلامت مغز و کیفیت زندگی تاثیرگذار است.
بیماری منییر و آپنه خواب
در میان افراد مبتلا به بیماری منییر، خطر ابتلا به آپنه انسدادی خواب حدود ۱۵٪ است، زنان میانهسال در معرض خطر بیشتری هستند. نویسندگان مقاله اشاره کردند که چون کمشنوایی درماننشده میتواند باعث شود فرد مبتلا به منییر داروهایی مصرف کند که ممکن است علائم آن را تشدید کند، استفاده از دستگاه CPAP برای کاهش نیاز به داروهای خواب بسیار مهم است.
بیماری منییر علائمی مانند احساس پری گوش، سرگیجه، وزوز گوش و کمشنوایی ایجاد میکند که میتواند نوساناتی داشته باشد.
درمان موجود است
اگر مشکوک به آپنه خواب هستید، وقت مشاوره با پزشک خود تعیین کنید. درمان ممکن است شامل تغییرات در شیوه زندگی نظیر کاهش وزن، ترک سیگار، استفاده از دستگاه CPAP یا دستگاههای تنفسی دهانی برای استفاده شبانه، دارو برای کمک به بیدار ماندن در طول روز و یا جراحی برای اصلاح مسدودیت باشد.
در همین حال، یک متخصص شنوایی میتواند شنوایی شما را بررسی کند و در صورت نیاز، دستگاههای شنوایی را برای کمک به بهبود شنوایی شما ارائه دهد.