انواع کم‌شنوایی

کم‌شنوایی هدایتی (Conductive Hearing Loss)

کم‌شنوایی هدایتی زمانی رخ می‌دهد که انتقال صدا از محیط به گوش داخلی دچار اختلال شود. این مشکل معمولاً در بخش خارجی یا میانی گوش رخ می‌دهد و مانع از رسیدن امواج صوتی به حلزون گوش می‌شود.

علل:

1. انسداد مجرای گوش خارجی: وجود جرم گوش اضافی، ورود جسم خارجی، یا التهاب ممکن است مانع عبور صدا شود. این مشکل به راحتی قابل درمان است.

2. عفونت‌های گوش میانی (اوتیت میانی): در این حالت، تجمع مایعات یا چرک در گوش میانی به دلیل عفونت باعث کاهش شنوایی می‌شود.

3. مشکلات پرده گوش: آسیب‌دیدگی پرده گوش، مانند سوراخ شدن یا پارگی، می‌تواند تأثیر چشم‌گیری بر انتقال صدا داشته باشد.

4. ناهنجاری‌های ساختاری: مشکلاتی مانند چسبندگی استخوانچه‌های گوش (otosclerosis) یا ناهنجاری‌های مادرزادی ساختاری.

ویژگی‌ها:

افراد دارای این نوع کم‌شنوایی معمولاً صدای دیگران را ضعیف‌تر یا گنگ‌تر می‌شنوند اما اگر صدا به قدر کافی بلند باشد، قادر به تشخیص آن هستند.

روش‌های درمان:

• حذف انسداد، مثل جرم گوش یا اجسام خارجی.

• درمان دارویی یا جراحی برای عفونت‌ها و بازسازی پرده گوش.

• استفاده از ابزارهای تقویتی شنوایی مانند سمعک.

کم‌شنوایی حسی-عصبی (Sensorineural Hearing Loss)

این نوع از کم‌شنوایی معمولاً به دلیل آسیب به سلول‌های مویی داخل حلزون گوش یا عصب شنوایی ایجاد می‌شود. این آسیب اغلب دائمی است و معمولاً با افزایش سن یا قرار گرفتن در معرض صداهای بلند مرتبط است.

علل:

1. افزایش سن: پیری و تحلیل طبیعی سلول‌های شنوایی در حلزون گوش (presbycusis).

2. صدای بلند: قرارگیری طولانی‌مدت در معرض نویزهای بلند، مانند ماشین‌آلات صنعتی یا موسیقی بلند.

3. دلایل ژنتیکی: برخی از افراد ممکن است به طور مادرزادی مستعد این نوع کم‌شنوایی باشند.

4. داروهای سمی برای گوش (Ototoxic Drugs): داروهایی مانند بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای شیمی‌درمانی ممکن است به سلول‌های شنوایی آسیب برسانند.

5. بیماری‌های خاص: اختلالات سیستم عصبی یا بیماری‌هایی مانند منییر (Meniere’s Disease).

ویژگی‌ها:

کم‌شنوایی حسی-عصبی معمولاً روی وضوح و شدت صدا تأثیر می‌گذارد، به طوری که فرد صداها را ناواضح یا همراه با خش می‌شنود.

روش‌های درمان:

• استفاده از سمعک برای تقویت صدا.

• در موارد شدیدتر، کاشت حلزون شنوایی به عنوان راه‌حل جایگزین.

• توانبخشی شنوایی برای انطباق بهتر با کم‌شنوایی.

کم‌شنوایی ترکیبی (Mixed Hearing Loss)

کم‌شنوایی ترکیبی زمانی رخ می‌دهد که مشکلات در انتقال صدا (هدایتی) با آسیب به سلول‌های شنوایی یا عصب شنوایی (حسی-عصبی) به طور همزمان وجود داشته باشد.

علل:

این نوع کم‌شنوایی ممکن است از ترکیب عواملی مانند:

• عفونت گوش که پرده گوش را آسیب‌دیده کرده.

• قرار گرفتن مکرر در معرض نویز بلند که به عصب شنوایی صدمه زده است.

ویژگی‌ها:

این افراد مشکلات ترکیبی دارند؛ یعنی صداهای ضعیف و نامفهوم هستند و حتی با افزایش بلندی صدا نیز ممکن است واضح شنیده نشوند.

روش‌های درمان:

• درمان بخش هدایتی، مانند برطرف کردن انسداد یا درمان عفونت.

• استفاده از سمعک یا کاشت حلزون برای بخش حسی-عصبی.

نتیجه‌گیری:

کم‌شنوایی انواع مختلفی دارد که هرکدام نیازمند درمان خاص خود هستند. با پیشرفت فناوری‌های شنوایی، گزینه‌های جدیدی برای بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به کم‌شنوایی ایجاد شده است. پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند نقش مهمی در کاهش اثرات این مشکلات ایفا کند