این پنج علامت نشاندهنده قوی کاهش شنوایی شما هستند.
کاهش شنوایی اغلب مانند یک دزد بیصدا است. به تدریج و نامحسوس پیش میرود، شنوایی شما را چنان آرام میرباید که ناگهان متوجه میشوید برای فهمیدن مکالمات تلاش میکنید و برخی از صداهای موردعلاقهتان را از دست دادهاید.
چگونه میتوانید متوجه شوید که کاهش شنوایی دارید؟ علائم کاهش شنوایی به نوع و شدت آن بستگی دارد. تنها یک متخصص شنواییسنجی واجد شرایط میتواند با اطمینان این موضوع را تشخیص دهد، اما این پنج نشانه ممکن است نشاندهنده آن باشند که شنوایی شما در بهترین حالت نیست.
1. شنیدن صداهای همخوان دشوار است
«گفتی *شو* یا *ثرو*؟»
اگر به سنی رسیدهاید که دچار *پیرگوشی* یا کاهش شنوایی مرتبط با سن شدهاید، ممکن است توانایی شنیدن صداهای با فرکانس بالا را از دست داده باشید. در مکالمه، این صداها شامل همخوانهایی مانند *س، ف، ث، ش، و، ک* و *پ* میشوند. این صداها بسیار مهم هستند زیرا به شما کمک میکنند بین کلمات مشابه از نظر صوتی تفاوت قائل شوید؛ برای مثال، بین «شو» و «ثرو» یا «کیپ» و «پیپ».
در نتیجه، ممکن است بخشهای مهمی از مکالمه را اشتباه متوجه شوید و به نادرستی پاسخ دهید یا فکر کنید افراد بهوضوح صحبت نمیکنند. به عبارت دیگر، شما *میشنوید*، اما *نمیفهمید*.
2. به نظر میرسد پرندگان ناپدید شدهاند
لحظهای فکر کنید—آخرین باری که صدای آواز پرندگان یا جیرجیرکها را شنیدید چه زمانی بود؟ آیا صدای چراغ راهنمای خودرو هنگام چشمک زدن را میشنوید؟ آیا در شنیدن صدای همسر یا نوههای خود مشکل دارید؟ (خبر خوب: سمعکها به دوستداران طبیعت کمک میکنند.)
این صداها و گفتارهای با فرکانس بالاتر در محدوده فرکانسی 2000 هرتز یا بیشتر قرار دارند که افراد دارای کاهش شنوایی فرکانس بالا برای شنیدن آنها مشکل دارند.
3. درک مکالمه در مکانهای شلوغ به طور فزایندهای دشوار شده است
یکی دیگر از علائم کاهش شنوایی فرکانس بالا، ناتوانی در تشخیص گفتار در محیطهای پر سر و صدا است. به همین دلیل، ممکن است خود را در حال اجتناب از موقعیتهای اجتماعی مانند دورهمیهای خانوادگی یا جشنهای ناگهانی با دوستان در مکانهای شلوغ بیابید، جایی که مجبورید برای فهمیدن مکالمات تلاش زیادی کنید.
- برای شنیدن تلاش میکنید—و این خستهکننده است
اگر متوجه شدهاید که برای شنیدن مکالمات تلاش زیادی میکنید و در پایان روز بیشتر از حد معمول خسته هستید، ممکن است دچار *خستگی شنوایی* شده باشید. مانند یک ایستگاه رادیویی با سیگنال ضعیف یا یک تماس تلفنی بد، دنبال کردن مکالمه برایتان دشوار میشود.
بسیاری از افراد از این موضوع شگفتزده میشوند که شنوایی یک فعالیت مغزی است. زمانی که سیستم شنوایی شما دچار مشکل میشود، مغز برای پردازش صداهایی که از گوش داخلی دریافت میکند به تلاش بیشتری نیاز دارد. در واقع، سیگنال دریافتی ناقص است.
5. گوشهای شما زنگ میزند
طبق برآورد مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC)، بیش از 50 میلیون نفر تا حدی به وزوز گوش مبتلا هستند، که این مشکل را به یکی از شایعترین شرایط سلامتی تبدیل کرده است.
هم کاهش شنوایی مرتبط با سن و هم کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا میتوانند باعث بروز وزوز گوش شوند؛ حالتی که به زنگ زدن گوش نیز معروف است. در این دو حالت، محققان معتقدند که وزوز گوش ممکن است راه مغز برای پر کردن فرکانسهای از دسترفتهای باشد که دیگر از سیستم شنوایی دریافت نمیشود.
راهحل چیست؟
کاهش شنوایی فرکانس بالا معمولاً نوعی *کاهش شنوایی حسی-عصبی* است، به این معنا که سلولهای مویی در گوش داخلی آسیب دیدهاند. این سلولها مسئول تبدیل صداها به سیگنالها و ارسال آنها از طریق عصب شنوایی به مغز برای تفسیر هستند. علاوه بر سن، علل متعددی برای کاهش شنوایی حسی-عصبی وجود دارد، از جمله مواجهه با صداهای بلند، بیماری، عفونت یا عوامل ژنتیکی.
هرچند کاهش شنوایی حسی-عصبی درمان قطعی ندارد، اما میتوان آن را با *سمعک* یا *کاشت حلزون گوش* مدیریت کرد. تشخیص و درمان این نوع کاهش شنوایی اهمیت زیادی دارد، زیرا کاهش شنوایی درماننشده با مشکلات سلامت روان مانند خشم، افسردگی، اضطراب، انزوا، ناامیدی، تنهایی و کاهش عملکرد شناختی مرتبط است.