فن کالا | بهترین قیمت باتری سمعک | خرید باتری سمعک با کیفیت
نویسنده: مریم افشار 
تغییرات کوچک و مقرون‌به‌صرفه در دکور می‌تواند تفاوت بزرگی در وضوح صدا ایجاد کند
آیا تا به حال متوجه شده‌اید که شنیدن در برخی مکان‌ها به‌ویژه دشوار است؟ بارهای بزرگ با سقف‌های بلند و رستوران‌های شلوغ با دیوارهای خالی و میزهایی بدون رومیزی می‌توانند چالش‌برانگیز باشند. اما خانه شما نیز ممکن است همین مشکل را ایجاد کند.
این مسئله به آکوستیک مربوط می‌شود، یعنی نحوه حرکت صدا در یک اتاق یا فضای مشخص.
به عنوان مثال، یک اتاق غذاخوری بزرگ با کفپوش چوبی، دیوارهای خالی و پنجره‌های بزرگ بدون پرده را در نظر بگیرید—صداها از تمام این سطوح سخت و بازتابنده منعکس می‌شوند. در نتیجه، هم گفته‌های افراد و هم پژواک آنها را خواهید شنید.
چگونه آکوستیک نامناسب شنوایی را دشوارتر می‌کند
این بازتاب صدا، وضوح گفتار را مختل می‌کند. با اضافه شدن وسایل بیشتر در یک اتاق—مانند رومیزی روی میز، پرده روی پنجره‌ها، یا فرش روی کف—صدا توسط این سطوح نرم‌تر جذب می‌شود و به جای بازتاب دوباره، کاهش می‌یابد.
لیندسی اس. کرید می‌گوید: «آکوستیک می‌تواند تأثیر زیادی بر توانایی ارتباطی افراد داشته باشد.» او توضیح می‌دهد که این مسئله فقط مختص افراد دارای کم‌شنوایی یا کاربران سمعک نیست، بلکه برای همه صدق می‌کند.
خوشبختانه، می‌توانید با تغییرات ساده‌ای در خانه خود، آکوستیک را بهبود داده و ارتباطات را آسان‌تر کنید.
روندهای طراحی کنونی خیلی برای شنوایی مناسب نیستند
آنچه که برای چشم جذاب است همیشه برای گوش جذاب نیست، کرید می‌گوید.
به این معنی که خانه‌های امروزی—که با فضاهای باز برای مهمانی، پنجره‌های بدون پرده، کف‌های بدون فرش و سقف‌های بلند طراحی شده‌اند—شاید از نظر ظاهری مطابق با روندهای مد باشند، اما این طراحی‌ها عواقب ناخواسته‌ای برای شنوایی دارند.
کرید می‌گوید: «برای بهبود ارتباطات، بهتر است در خانه مبلمان بیشتری، فرش بیشتر و مواد پرده‌ای بیشتری برای جذب صدا داشته باشیم و نه فقط سطوح سخت و دیوارها.» او ادامه می‌دهد: متاسفانه، این زیبایی‌شناسی طراحی داخلی کنونی که بسیاری از افراد به آن تمایل دارند، برای گبرخی مواد صدا را جذب می‌کنند (مانند مواد پرزدار، نرم و بافت‌دار)، در حالی که برخی دیگر آن را بازتاب می‌دهند، کریستن ماری-وبر چانگ، کاردرمانگر و عضو هیئت علمی دانشگاه کنکوردیا ویسکانسین، که در بیمارستان مایو روچستر نیز کار می‌کند، می‌گوید. به گفته او، موادی مانند شیشه، آجر و سطوح کاشی‌کاری‌شده در دسته مواد بازتابنده قرار می‌گیرند.
چالش‌برانگیزترین اتاق‌ها: آشپزخانه، حمام و اتاق لباسشویی
چانگ اشاره می‌کند که برخی فضاها از نظر شنوایی به‌ویژه مشکل‌ساز هستند. این‌ها اتاق‌هایی هستند که احتمالاً کمتر از پارچه‌ها و مبلمان جاذب صدا در آنها استفاده می‌شود، مانند:
- آشپزخانه: این فضاها اغلب دارای کاشی، سطوح سخت و وسایل استیل هستند. همچنین، ممکن است صدای ماشین ظرف‌شویی یا وسایل دیگر هم مزاحم شود.
- حمام: مانند آشپزخانه، کاشی در این فضاها غالب است و صداهای پس‌زمینه (مانند صدای دوش یا فلاش توالت) می‌تواند شنوایی را مختل کند.
- اتاق لباسشویی: ترکیبی از وسایل بزرگ با سطوح صیقلی و سخت که چالشی دوچندان ایجاد می‌کند.
چانگ می‌گوید: اگر قرار است یک گفت‌وگوی واقعاً مهم با کسی داشته باشید، شاید بهتر باشد آن را در آشپزخانه انجام ندهید..
۶ راهکار برای بهبود ویژگی‌های صوتی خانه شما
لازم نیست خانه‌تان را کاملاً بازطراحی کنید. (هرچند اگر از ابتدا در حال طراحی خانه هستید، بهتر است از طراحی‌های کاملاً باز فاصله بگیرید و هنگام بررسی نقشه‌های معماری، به شنوایی هم توجه کنید.) اینجا تغییرات کوچک و مقرون‌به‌صرفه‌ای پیشنهاد شده که می‌توانند ویژگی‌های صوتی خانه‌تان را بهبود ببخشند:
۱. فرش اضافه کنید
فرش‌های سرتاسری تأثیر زیادی دارند، اما اگر با بودجه یا سلیقه شما همخوانی ندارد، از قالیچه استفاده کنید. چانگ هشدار می‌دهد: «افراد مسن‌تر در معرض خطر بیشتری برای زمین خوردن هستند.» برای ایمن‌سازی، از نوار چسب فرش برای ثابت کردن لبه‌ها و یک زیرانداز ضد لغزش برای محکم نگه داشتن قالیچه استفاده کنید که همچنین صدا را بهتر جذب می‌کند.
۲. نصب نوارهای درزگیر درب‌ها
چانگ می‌گوید: این نوارها نه تنها جلوی نفوذ سرما را می‌گیرند، بلکه صداهای ناشی از اتاق‌های پر سر و صدا مانند حمام یا اتاق لباسشویی را نیز کاهش می‌دهند.
۳. اضافه کردن مبلمان—و انتخاب گزینه‌های نرم و بالشتک‌دار
هرچه مبلمان بیشتری در اتاق باشد، بهتر است. اگر قصد خرید مبلمان جدید دارید، چانگ توصیه می‌کند به جای گزینه‌های مینیمال و با سطوح سخت، مبلمان بزرگ و بالشتک‌دار را انتخاب کنید.
۴. استفاده از پارچه به‌صورت هدفمند
چانگ پیشنهاد می‌دهد: روی میزهای آشپزخانه و غذاخوری رومیزی بگذارید و از پرده‌های سنگین استفاده کنید. پرده‌های ضخیمی که از مواد جذب‌کننده صدا ساخته شده باشند، بیشترین تأثیر را دارند. حتی موارد کوچک مثل قرار دادن لایه‌های محافظ داخل کشوها (برای کاهش صدای برخورد قاشق و چنگال) و نصب ضربه‌گیر برای کشوها، میزها و درب‌ها نیز مفید است.
۵. نصب آثار هنری
کرید پیشنهاد می‌دهد: «می‌توانید روی دیوارها پرده یا پارچه‌های تزئینی آویزان کنید که هم جذابیت بصری دارند و هم به بهبود صوتی کمک می‌کنند.» او اضافه می‌کند که حتی آثار هنری هم می‌توانند مفید باشند.
۶. استفاده از جداکننده‌های اتاق
علاوه بر کمک به جذب صدا، این جداکننده‌ها فضاهای بزرگ را کوچک‌تر می‌کنند.
کرید توضیح می‌دهد: «تمام این موارد کوچک به جذب صدا کمک می‌کنند و از بازتاب آن جلوگیری می‌کنند، که در نتیجه باعث کاهش پژواک و ایجاد محیط ارتباطی بهتر می‌شوند.»
همیشه تلاش کنید نویز پس‌زمینه را کاهش دهید
کرید تأکید می‌کند: مزایای کاهش نویز پس‌زمینه را نادیده نگیرید. مثلاً، اگر هنگام تماس ویدئویی نیاز به تمرکز دارید، سیستم تهویه را کم کنید یا خاموش کنید.
نویز پس‌زمینه تشخیص صامت‌ها را دشوار می‌کند (به همین دلیل است که بدون کمک سرنخ‌های زمینه‌ای، سخت است بفهمید کسی گفت «کت»، «هت» یا «ست»). وقتی این را با ویژگی‌های صوتی نامناسب ترکیب کنید، افراد چندین صدای واکه را می‌شنوند و شرایطی برای ارتباط سخت ایجاد می‌شود.
ارائه‌دهنده خدمات شنوایی شما می‌تواند نکات مفیدی ارائه دهد
چانگ می‌گوید: «همه افراد از این آگاهی که محیط می‌تواند بر ارتباطات تاثیر بگذارد، بهره‌مند می‌شوند.» اگر متوجه شدید که در بخش‌هایی از خانه‌تان مکالمات دشوار است، می‌توانید از برگزاری گفت‌وگوهای مهم در آنجا اجتناب کنید یا اقداماتی برای بهبود ویژگی‌های صوتی انجام دهید.
شنوایی‌شناس یا متخصص شنوایی نیز می‌تواند در این زمینه کمک کند. کرید توضیح می‌دهد که این افراد در زمینه فناوری و توانبخشی شنوایی، از جمله مشاوره، متخصص هستند.
او می‌گوید: علاوه بر ایجاد تغییراتی در سمعک، شنوایی‌شناس می‌تواند با بیمار و حتی افراد خانواده او که در خانه با او ارتباط دارند، جلسه‌ای برگزار کند و استراتژی‌هایی برای بهبود ارتباطات، عادت‌های سالم شنیداری که باید رعایت کنند، یا بررسی بخش‌هایی از خانه که برایشان چالش‌برانگیز است، ارائه دهد و مشاوره‌های خاص برای آنها داشته باشد.
