مراقبت از سلامت شنوایی کودکان

این زمان از سال است که خانواده‌ها گرد هم می‌آیند و از سالی که به‌سرعت سپری شده صحبت می‌کنند. معمولاً کودکان جدید یا در حال رشد در اطراف میز حضور دارند و به فضای شادی و نشاط اضافه می‌کنند. ما قدردان سلامتی و خوشبختی خانواده‌های در حال رشد خود هستیم و مشتاقانه منتظریم که نسل جدید را در حال پیشرفت ببینیم. در چنین لحظات همدلی و نزدیکی، مهم است که به یاد داشته باشیم حس شنوایی چگونه به ذهن‌های کوچک کمک می‌کند تا ارتباط برقرار کنند، یاد بگیرند و ایمن بمانند.

به‌ویژه در پنج سال اول زندگی، حس شنوایی نقشی حیاتی در رشد مغز دارد. اگر پس از تولد مشکلی در شنوایی وجود داشته باشد و مداخله‌ای انجام نشود، مهارت‌های زبانی، یادگیری و اجتماعی به‌شدت تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. مداخله در موارد کاهش شنوایی باید حداکثر تا ۶ ماهگی آغاز شود.

بیشتر نوزادان پیش از آنکه از بیمارستان به خانه آورده شوند، تست شنوایی را انجام می‌دهند. مراقبان نیز می‌توانند با استفاده از چک‌لیست رشد شنوایی و ارتباطی که توسط مؤسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی (NIDCD) تهیه شده است، سلامت شنوایی نوزاد یا کودک نوپای خود را در حین رشد بررسی کنند.

اگر فکر می‌کنید ممکن است مشکلی در توانایی شنیدن فرزندتان وجود داشته باشد، فوراً او را نزد پزشک متخصص کودکان ببرید تا معاینه فیزیکی انجام شود. سپس پزشک کودکان ممکن است فرزند شما را به یک متخصص شنوایی مانند شنوایی‌سنج برای انجام تست شنوایی ارجاع دهد.

حتی اگر به شما گفته شده است که شنوایی نوزادتان طبیعی است و ارتباطات فرزندتان به‌طور مناسب در حال توسعه است، باز هم محافظت از شنوایی او در برابر آسیب‌های دائمی بسیار مهم است. متأسفانه، امروزه از هر ۸ کودک، ۱ نفر دچار آسیب شنوایی ناشی از صدای بلند است.

آسیب شنوایی ناشی از نویز کاملاً قابل پیشگیری است، و اقدامات زیر می‌تواند کمک‌کننده باشد:

• بهترین راه برای پیشگیری از کاهش شنوایی، اجتناب از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند در صورت امکان است. اگر مجبور هستید صدای خود را برای شنیده شدن در برابر سر و صدای اطراف بلند کنید، احتمالاً آن صدا بیش از حد بلند است.
• اگر قصد دارید در رویدادی شرکت کنید که ممکن است صدای بلندی داشته باشد، مانند نمایش آتش‌بازی، مسابقات ورزشی، کنسرت‌ها یا مکان‌هایی با ماشین‌آلات پر سروصدا، حتماً از محافظ شنوایی برای فرزندتان (و خودتان) استفاده کنید!
• گوش‌گیرها برای نوزادان و کودکان خردسال توصیه نمی‌شوند، اما محافظ گوش و هدفون‌های نویزگیر وجود دارند که برای گوش‌های کوچک مناسب هستند. اطمینان حاصل کنید که این وسایل به‌خوبی روی سر کودک قرار گرفته و هیچ شکافی بین لبه محافظ و سر کودک وجود نداشته باشد.
• به حجم صدای دستگاه‌های سرگرمی توجه کنید. تلویزیون‌ها و دستگاه‌های صوتی شخصی نباید صدای بلندی داشته باشند، و کودک شما باید از این دستگاه‌ها به‌طور منظم فاصله بگیرد تا به گوش‌هایش فرصت استراحت داده شود. بسیاری از متخصصان شنوایی قانون **۶۰/۶۰** را توصیه می‌کنند: صدا را حداکثر روی ۶۰٪ از میزان بلندی آن تنظیم کرده و در هر نوبت، بیش از ۶۰ دقیقه گوش ندهید.
• برخی اسباب‌بازی‌ها صدایی تولید می‌کنند که به‌سرعت می‌تواند به شنوایی کودک آسیب برساند، بنابراین مراقب اسباب‌بازی‌هایی با صدای جیغ‌مانند یا بسیار بلند باشید. **انجمن بینایی و شنوایی** هر ساله فهرستی از اسباب‌بازی‌های محبوبی که صدای آن‌ها برای شنوایی کودک مضر تشخیص داده شده منتشر می‌کند:

اگر سؤالی درباره سلامت شنوایی فرزندتان و راه‌های پیشگیری از کاهش شنوایی دارید، حتماً با پزشک کودکتان مشورت کنید یا با یک شنوایی‌سنج نزدیک تماس بگیرید.